Bu araştırmada, öğretmenlerin, eğitim inançlarını ve meslekî değerleri benimseme düzeylerinin; eğitim inançlarının ve meslekî değerlerinin bazı değişkenlere göre farklılaşıp farklılaşmadığının, eğitim inançları ile meslekî değerleri arasında anlamlı bir ilişki olup olmadığının belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma ilişkisel tarama modelindedir. Araştırmanın örneklemini, 2013-2014 Eğitim-Öğretim Yılı Güz Dönemi’nde Afyon ilinde fen ve teknoloji, matematik, sınıf, sosyal bilgiler ve Türkçe branşlarında görev yapan toplam 253 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırma verilerinin toplanmasında Yılmaz, Altınkurt ve Çokluk (2011) tarafından geliştirilen “Eğitim İnançları Ölçeği” (EİÖ) ve Tunca (2012) tarafından geliştirilen “Öğretmen Meslekî Değerler Ölçeği (ÖMDÖ)” kullanılmıştır. Verilerin çözümlenmesinde, betimsel istatistikler, ANOVA, Kruskall Wallis H testi ve Pearson Momentler Çarpımı Korelasyon Katsayısı kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgular doğrultusunda, eğitim inançları açısından öğretmenlerin en yüksek katılım gösterdiği boyutun varoluşçuluk, en az katılım gösterdiği boyutun ise esâsîcîlik olduğu; eğitim inançlarının öğrenim seviyesine göre yalnızca dâimîcilik boyutunda; görev yaptıkları okulun sosyo-ekonomik seviyesine göre yeniden kurmacılık ve dâimîcilik boyutlarında farklılaştığı, branşa göre farklılaşmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Meslekî değerleri açısından ise öğretmenlerin kendilerini yüksek düzeyde algıladıkları; önlisans, lisans ya da lisansüstü öğrenim gören öğretmenlerin benzer seviyede meslekî değerlere sahip olduğu; görev yaptıkları okulun sosyo-ekonomik seviyesine göre “Kişisel ve Toplumsal Sorumluluk ve İşbirliğine Açık Olma” boyutları ile ÖMDÖ’den aldıkları toplam puanlarında farklılaştığı sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca araştırmada öğretmenlerin eğitim inançları ile meslekî değerleri arasında orta düzeyde pozitif ve anlamlı ilişkiler olduğu belirlenmiştir.

Bu çalışmanın amacı, pedagojik formasyon eğitimi sertifika programı öğrencilerinin karakter eğitimine ilişkin görüşlerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesidir. Araştırma verileri, 2013-2014 Eğitim-Öğretim Yılı’nda bir devlet üniversitesinin pedagojik formasyon eğitimi sertifika programına kayıtlı 235 öğrenciden elde edilmiştir. Betimsel tarama yönteminin kullanıldığı araştırmada; veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından geliştirilen “Kişisel Bilgi Formu” ve “Karakter Eğitimine İlişkin Görüş Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırma verileri IBM SPSS 21.0 programı ile analiz edilmiştir. Verilerin analizinde bağımsız örneklemler için t-testi ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda, pedagojik formasyon eğitimi sertifika programı öğrencilerinin karakter eğitimine ilişkin görüşlerinde cinsiyetlerine ve yaşlarına göre istatistiksel açıdan anlamlı bir farklılık görülmemiştir. Mezun olunan lisans programı değişkenine göre ise istatistiksel açıdan anlamlı farklılık saptanmıştır. Ayrıca bulgular ışığında çeşitli önerilerde bulunulmuştur.

Bu çalışmanın amacı; öğretmenlerin okul kültürüne ilişkin görüşleri ve örgütsel muhalefet davranışları arasındaki ilişkiye meslekî değerlerinin kısmî aracılık etkisinin incelenmesidir. Araştırmada, değişkenler arasındaki olası ilişkileri gösterecek model kurulmuş ve bu model yapısal eşitlik modellemesi ile test edilmiştir. Araştırmanın örneklemini, uygun örnekleme yöntemiyle belirlenen 575 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırma sonucunda; öğretmenlerin örgütsel muhalefet davranışları ile okul kültürüne ilişkin görüşlerinin, öğretmenlerin meslekî değerleri ile okul kültürüne ilişkin görüşlerinin ve öğretmenlerin örgütsel muhalefet davranışları ile meslekî değerlerinin doğrudan ilişkili olduğu görülmüştür. Öğretmenlerin örgütsel muhalefet davranışları ile okul kültürü arasında doğrudan ilişki olduğu; ancak bu ilişkiye meslekî değerler dâhil edildiğinde, meslekî değerlerin kısmî aracı değişken olduğu bulunmuştur. Bu bağlamda okul yöneticilerinin örgütsel muhalefet ve meslekî değer değişkenlerini yönetsel uygulamalarında göz önünde bulundurabilecekleri önerilebilir. Ayrıca, okul kültürü üzerinde aracılık etkisi olan diğer değişkenler araştırılabilir.

Bu araştırmada “Sosyal Bilgiler Dersine İlişkin Araç-Gereç Yeterlikleri Ölçeği”nin geliştirilmesi ve ortaokul öğrencilerinin sosyal bilgiler dersine ilişkin araç-gereç yeterlik seviyelerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada betimsel tarama modeli kullanılmıştır. Açımlayıcı faktör analizleri 426, doğrulayıcı faktör analizleri 138, test-tekrar test güvenirlik analizleri 49 ve durum tespiti için yapılan analizler ise 210 ortaokul öğrencisi üzerinde gerçekleştirilmiştir. Yapılan açımlayıcı faktör analizi sonucunda toplam varyansın %50.97’sini açıklayan, 20 madde ve dört faktörden oluşan bir ölçme aracı elde edilmiştir. Ölçek maddelerinin faktör yükleri .38 ile .83 arasında değiştiği, madde toplam korelasyonlarının ise .23 ile .57 arasında olduğu ve %27’lik alt-üst grupların ortalamaları arasındaki farkların anlamlı olduğu belirlenmiştir. Ölçeğin bütünü için hesaplanan iç tutarlılık güvenirlik katsayısının .86 olduğu ve test-tekrar test güvenirlik analizi sonucunda ise ölçeğin genel toplam puan korelasyonunun .95; birinci faktör için .87, ikinci faktör için .84, üçüncü faktör için .87 ve dördüncü faktör için ise .89 olduğu saptanmıştır. Gerçek-leştirilen doğrulayıcı faktör analizi sonucunda ki-kare modelinin uyumu χ2=268.88, df=161(χ2/df =1.67) olduğu, uyum indekslerinden RMSEA .06, GFI .90, AGFI .86, TLI .91, CFI .92 ve IFI ise .92 olduğu hesaplanmış ve modelin kabul edilebilir bir uyuma sahip olduğu belirlenmiştir. Ayrıca geliştirilen ölçekle yapılan ölçümler so-nucunda ortaokul öğrencilerinin sosyal bilgiler dersine ilişkin araç-gereç yeterlik seviyelerinin iyi seviyede olduğu; cinsiyete göre herhangi bir farklılığın olmadığı; sınıf seviyesine göre ise 7. sınıflar aleyhine anlamlı farklılaşmanın olduğu tespit edilmiştir.

Bilgi teorileri çok çeşitli olmasına karşın, bilim “olanı” tarif ederek “olması gereken” sahasına hiç girmemiştir. Bir adım ötesine geçersek, doğal bilimler bu yüzden formül ve modelleme yöntemini oluşturup kullanmakta tereddüt göstermemişlerdir. Sayısal önermeler, rasyonalist yaklaşımlar ile pozitivist formül önerme ve modellemeler, salt doğal bilimlere özgü bilimsel yöntemler olarak algılanmaktadır. “Entropi Yasası” bize en küçük ve basit temel doğa yasalarının içindeki olasılıkların, determinist (gerekircilik) bir nedensellikle oluştuğunu anlatmaktadır. Ancak “Kuantum Teorisi” bu ihtimalâtın ontolojik olasılıkçı bir yapıyı da içinde barındırdığını bize bildirmektedir. “Entropi Yasası” ve “Kuantum Teorisi” ile süreçteki küçük olasılıkların terminolojik tanımına değin faklılıkları nedensellik ve ontolojik tartışmalarını doğurmuştur. Bilindiği üzere fizikte entropik oluşumlar maddenin temel yapı taşlarını ve yasasını tarifte kullanılırken, kuantum ifadesi entropinin daha spesifik alt yordamlarına değin tanımlamalara işaret etmektedir. Esasen toplum bilimleri de tıpkı doğal bilimler gibi aynı formülleme ve modelleme yöntemini kullanmaktadır. Doğaldır ki toplum bilimleri modelleme yöntemi ve formüllemelerini, “olanlar” üzerinde önermeye devam edecek görünmektedir. Bununla birlikte bu araştırma, toplum bilimlerinin salt determinist önermeleri temel aldığını kabul etmekle birlikte, yeni bilimin ışığında kuantum yöntemlerinin de içselleştirileceğini öngörmektedir. Buradan hareketle, bilim disiplinlerine yataklık eden determinist yaklaşımların, bilimi bir basamak öteye geçirecek kuantum yaklaşımlara giderek artan bir oranda ihtiyaç duyduğu anlaşılmaktadır. Böylelikle daha doğru tanımlamaların bütün bilim disiplinlerinde görülmesi mümkün olabilecektir.

Bu araştırmada, 9. sınıf rehberlik programının etkililik seviyesine ilişkin öğrenci görüşleri belirlenmeye çalışılmış ve bu görüşler 9. sınıf öğrencilerinin cinsiyet, okul türü, anne eğitim durumu, baba eğitim durumu ve okuldaki rehber öğretmen sayısına göre karşılaştırılmıştır. Çalışmada tarama modeli benimsenmiş olup Zonguldak il merkezine bağlı ortaöğretim kurumlarında öğrenim gören 488 lise öğrencisine araştırmacı tarafından geliştirilen veri toplama aracı uygulanmıştır. Faktör analizi sonucunda beş alt boyuttan oluşan ölçeğin güvenirlik düzeyi 0.962 olarak bulunmuştur. Toplanan veriler normal dağılım göstermediği için parametrik olmayan testlerden Mann Whitney U ve Kruskal-Wallis H testleri uygulanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, 9. sınıf öğrencileri rehberlik programında yer alan eğitsel, meslekî ve kişisel rehberlik hizmetlerini kısmen etkili bulmaktadırlar. Anadolu öğretmen lisesi öğrencileri diğer lise öğrencilerine göre, uygulanan rehberlik programını daha yararlı bulmaktadırlar. Ayrıca anne-baba eğitim durumlarına göre de rehberlik programını etkili ve yararlı bulma durumları farklılık göstermektedir. Hizmetlerin yeterlilik seviyesinin yükseltilebilmesi için; okullardaki rehber öğretmen sayısı ile rehberlik etkinliklerine ayrılan süre arttırılabilir. Ayrıca okuldaki idareci ve öğretmenlere rehberlik bilinci kazandıracak hizmet içi eğitimler düzenlenerek, rehberlik programlarından üst seviyede fayda sağlanabilir.

İngiltere’de öğretmenlik mesleğini resmî olarak yapabilmek için başlangıç öğretmen eğitimi boyunca üniversite öğrencilerinin, eğitim fakültesindeki akademisyenlerin ve okul-temelli mentörlerin, Nitelikli Öğretmen Statüsü -Qualified Teacher Status (QTS)- adı verilen öğretmenlik meslekî standartlarını kullanmaları gerekmektedir. Aslında, Nitelikli Öğretmen Statüsü listesindeki standartları kullanan paydaşlar, ortak ve paylaşılan standartların olmasına, üniversite öğrencilerinin staj dönemlerinde değerlendirilmesinin yönetimine ve başlangıç eğitiminde gerekli temel unsurların yönetimine ilişkin sorunlarla karşılaşmaktadırlar. Bu çalışmanın amacı, ortak ve paylaşılan bir anlayışa, bu anlayışa ilişkin bir değerlendirme sistemine ve nitelikli öğretmen statüsü listesindeki standartların temel unsurlarına ilişkin üniversite öğrencilerinin, eğitim fakültesindeki akademisyenlerin ve okul-temelli mentörlerin bakış açısına göre, İngiltere bağlamında kullanılması sürecinde ortaya çıkan sorunları belirlemektir. Bu çalışma, nitel araştırma paradigması altında bir örnek olay incelemesidir. Çalışmaya ilişkin veriler, derinlemesine görüşmeler yoluyla yarı-yapılandırılmış görüşme formları aracılığıyla toplanmıştır. Bu çalışmaya katılan katılımcılar yedi eğitim fakültesi akademisyeni, on okul temelli mentör ve on üniversite öğrencisidir. İçerik analizi ile veriler kategorilere ayrılmıştır ve burdan da temalar ve alt temalar belirlenmiştir. Ortaya çıkarılan temalar ‘nitelikli öğretmen statüsü listesindeki standartların sorgulanması’, ‘değerlendirme’ ve ‘gereklilikler’ olarak belirlenmiştir. Katılımcıların birçoğu ‘standartları sorgulamış’ ve yine birçoğu nitelikli öğretmen statüsü listesinin tekrar şekillendirilmesi ve yeni standartların var olan listeye belirli bir formata göre eklenmesi gerektiğini bildirmiştir. Okul temelli mentörlerin ve eğitim fakültesi akademisyenlerinin, üniversite öğrencilerinin değerlendirilmesini süreç içinde birlikte yapmaları gerektiği belirlenmiştir. Nitelikli öğretmen statüsü listesinde olan standartların ‘geçerliği’, ‘güvenirliği’ ve bu listedeki standartların denetiminin ‘gerekli’ olduğu belirlenmiştir.