Bu araştırmanın amacı, “öğrenci merkezli eğitime dayalı olarak geliştirilmiş olan karma öğretim yönteminin Öğretimde Planlama ve Değerlendirme dersinde öğrencilerin eleştirel düşünmelerine etkisini saptamaktır.” Araştırma, deneysel yön-temlerden birisi olan ön test-son test kontrol gruplu modele göre desenlenmiştir. Deneyin yapılacağı deney ve kontrol gruplarının oluşturulması için altı farklı ölçüt üzerinde kümeleme analizi yapılarak sosyal bilgiler öğretmenliği birinci ve ikinci öğretimden 35’er öğrenci gruplara alınmıştır. Deneysel uygulama toplam altı hafta sürmüştür. Veriler, Eleştirel Düşünme Eğilimi Ölçeği (The California Critical Thin-king Disposition Inventory – CCTDI) ile toplanmıştır. Deneysel çalışmanın sonu-cunda öğrencilerin eleştirel düşünme eğilimlerinin arttığı belirlenmiştir. Öğrencilerin analitiklik, meraklılık ve kendine güven alt ölçeklerinde eleştirel düşünme eğiliminin anlamlı derecede geliştirilemediği anlaşılmıştır. Bu yüzden farklı karma öğretim modellerinde öğrencilerin bu yönlerinin geliştirilmesine yönelik yöntemler seçilme-lidir.

Bu araştırma, “yer değiştirme şifrelemesi” isimli şifreleme tekniği ile ilgili bir şifreleme etkinliğinin 7. sınıf matematik dersindeki permütasyon ve olasılık konusunun işlenmesi sırasında uygulanabilirliğinin incelenmesi ve bu etkinlikle ilgili öğrencilerin görüşlerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla, araştırma 7. sınıf 72 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Öğrencilere öncelikle çalışma kâğıtları dağıtılarak etkinlik uygulanmış, daha sonra etkinlikle ilgili olarak her bir öğrenciden görüşleri yazılı olarak alınmıştır. Uygulama sona erdikten sonra öğrencilere dağıtılan çalışma kâğıtlarının incelenmesi ve öğrencilerin uygulama esnasındaki durumları göz önünde bulundurularak etkinliğin uygulanabilirliği incelenmiştir. Öğrencilerden alınan görüş formlarının incelenmesi ile de öğrencilerin etkinlikle ilgili görüşleri belirlenmiştir. Araştırma sonucunda, kullanılan etkinliğin ilköğretim 7. sınıf düzeyi için uygun ve kullanılabilir olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Öğrencilerin şifreleme etkinliği ile ilgili görüşlerinin olumlu yönde olduğu görülmüştür.

Bu çalışmanın amacı, ilköğretim 8. sınıf matematik dersinde disiplinler arası yaklaşım uygulamasının öğrencilerin matematik başarısı üzerindeki etkisini belirlemektir. Kontrol gruplu ön test-son test deneysel desen kullanılan çalışma grubu İstanbul’da bir ilköğretim okulunda 8. sınıfa devam eden 66 katılımcıdan oluşmaktadır. Veri toplamak amacıyla araştırmacılar tarafından geliştirilen matematik başarı testi kullanılmıştır. Disiplinler arası yaklaşım ilkelerine göre geliştirilen ders planları beş hafta boyunca uygulanmış ve uygulama sonucu elde edilen veriler SPSS paket programı kullanılarak kovaryans analizi ile yorumlanmıştır. Araştırma bulguları, disiplinler arası yaklaşımın matematik başarısını olumlu yönde etkilediğini göstermiştir.

Öğretim programları hazırlanırken öğrencilerin zihinsel seviyeleri ön plana çıkarılmalı ve öğrencilerin bulundukları yaşın gerektirdiği zihinsel süreçlere göre aktiviteler geliştirilmelidir. Bireylerin zihinsel gelişimleri hakkında önemli bir teori ortaya koyan J. Piaget, kişilerin sahip olması gereken becerileri ayrıntılı bir biçimde dönemlerine göre açıklamıştır. Yapılan çalışmada da öğrencilerin sahip olması gereken soyut işlem becerilerinin, ilköğretim öğrencileri tarafından hangi düzeyde gerçekleştirildiği araştırılmıştır. Bu amaçla nitel araştırma modellerinden durum çalışması modeli kullanılmıştır. Araştırmaya 4., 5., 6. ve 7. sınıf öğrencilerinden 300 öğrenci katılmıştır. Öğrencilerin soyut işlem dönemindeki becerileri gerçekleştirme durumlarını ortaya koymak için, “Soyut İşlemler Dönemi Beceri Testi (SİDBT)” adı ile bir ölçme aracı geliştirilmiştir. Ölçme aracının geçerlik ve güvenirlik çalışması araştırmacılar tarafından yapılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, öğrencilerin soyut işlem dönemine ilişkin becerileri gerçekleştirme durumlarının düşük düzeyde olduğu, yine en düşük becerinin hipotez kurma becerisinde olduğu görülmüştür. Araştırmada bulgulara yönelik önerilere yer verilmiştir.

Bu araştırmanın amacı Elliott (2010) tarafından geliştirilen Alçakgönüllülük Ölçeğini Türkçeye uyarlamak ve ölçeğin geçerlik ve güvenirlik analizlerini yapmaktır. Araştırmaya farklı 2 üniversiteden (289 + 359) toplam 648 üniversite öğrencisi katılmıştır. Ölçeğin psikometrik özellikleri, test-tekrar test, iç tutarlık, açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi ve ölçüt bağıntılı geçerlik yöntemleriyle incelenmiştir. Ölçüt bağıntılı geçerlik için Alçakgönüllülük Ölçeği ile birlikte Affedicilik Ölçeği kullanılmıştır. Açımlayıcı faktör analizi sonucu KMO örneklem uygunluk katsayısı .71.4, Barlett testi χ2 değeri 478,827 (p< .001, sd= 78) bulunmuştur. Ölçeğin yapı geçerliği için uygulanan doğrulayıcı faktör analizinde orijinal formla tutarlı olarak 13 maddenin dört boyutta uyum verdiği görülmüştür (x²=153.37, sd=56, RMSEA=.069, CFI=.91, IFI=.91, GFI=.94, SRMR=.080). Ölçeğin faktör yükleri .29 ile .58 arasında sıralanmakta olup; Cronbach Alfa iç tutarlılık güvenirlik katsayıları açıklık alt boyutu için .63, kendinden vazgeçme alt boyutu için .67, alçakgönüllülükle kendini değerlendirme alt boyutu için .72, diğerlerine odaklanma alt boyutu için .79 olarak bulunmuştur. Ölçüt geçerliği çalışmasında alçakgönüllülük ile affedicilik arasında pozitif (r=.52) ilişki olduğu görülmüştür. Test-tekrar test korelasyon katsayısı ölçeğin bütünü için r=.63 olarak bulunmuş; ayrıca ölçeğin düzeltilmiş madde-toplam korelasyonlarının .33 ile .53 arasında sıralandığı görülmüştür. Bu sonuçlara dayanarak Alçakgönüllülük Ölçeğinin psikoloji, psikiyatri ve eğitim alanında kullanılabilecek, geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu söylenebilir.

Cumhuriyetin kurulmasıyla birlikte yeni rejime uygun nesillerin yetiştirilmesi düşüncesi doğmuştur. Bunun için yeni kültür ve eğitim politikaları benimsenmiştir. Bu gelişmelerde dil ve tarih alanında toplanan kongreler kadar maarif şûraları da etkili olmuştur. Bu çalışmada 1939-2010 yılları arasında toplanan Maarif Şûralarında (Millî Eğitim Şûraları) tarih eğitimine yönelik alınmış kararların, döneme ve günümüze yansıması incelenmeye çalışılmıştır. Çalışmada belgesel tarama modeli kullanılmıştır. Şûralarda ele alınan konuların dökümü ve söylemlerin analizi yapılmaya çalışılmıştır. Cumhuriyet tarihinde 18 kez Maarif/Millî Eğitim Şûrası toplanmış olmasına rağmen sadece 1943, 1949, 1974, 1982 ve 1988 yıllarında tarih eğitimine ilişkin görüşmeler yapıldığına ve kararlar alındığına rastlanmıştır. Bu kapsamda Millî Eğitim Şûraları’nda tarih dersi ile ilgili olarak tarih müfredatı, tarih öğretmenlerinin eğitimi, tarih öğretiminin araçları, tarih dersi saatleri hakkında görüşmeler ele alınmıştır. Sonuç olarak, tarih eğitimini Cumhuriyetin erken dönemi iktidarının çok önemsediği, yeni yetiştirmek istediği vatandaş tipine uygun tarih eğitimi inşa ettiği görülmüştür.